"Estetik ya da sportif zevklere hizmet eden kültür varlıklarından zevk almaya verilen izin, her zaman, hep çok özel bir sınırlamayla karşılaştı: hiçbir şeye mal olmamalılar. İnsan, sadece tanrının şanıyla ona lutfedilen malların mutemedidir. İncil'in hizmetkarı gibi, o da kendisine emanet edilen her kuruşun hesabını vermek zorundadır ve bir kısmını tanrının şanı için kullanacağı yerde, kendi zevki için kullanması, en azından tehlikelidir."