Namo arihantanam namo namo / Namo siddhanam namo namo / Namo uvajjhayanam namo namo / Namo loye sauva sahunam namo namo / Aeso panch nam-mukaro / Savva pavappananano / Mangalam cha savvesam padhamam havai mangalam / Arihante saranam pavajjhami / Siddhe saranam pavajjham ben / Sahu saranam pavajjhami / Namo arihantanam namo namo / Namo siddhanam namo namo / Namo uvajjhayanam namo namo/ Om shantih, shantih, shantih...
Tercüme etmeyi deneyeyim: "Arihantaların
ayağına gidiyorum ve eğiliyorum..." Arihanta Jainizim'de, Budizm'deki arhat gibi, nihai olana ulaşan, ama başka kimseye aldırmayana verilen isimdir. Eve gelmiş, dünyaya sırtını dönmüştür. Bir din yaratmaz, hatta vaaz vermez, bildirmez bile. Elbette ilk önce onun hatırlanması gerekir. ilk, bilen ve sessiz kalanlar hatırlanmalıdır. İlk saygı sözcükler için değil, sessizlik içindir. Başkalarına hizmet etmek için değil, insanın salt kendi benliğine ulaşması için. İnsanın diğerlerine hizmet edip etmemesi önemli değildir; buikincildir, ilk değil. İlk, kendi benliğine ulaşandır ve bu dünyada insanın kendi benliğini bilmesi çok güçtür..