İnsan doğası gereği doyumsuzdur. Arayışı hiç bitmez. Hayattan elini ayağını çekmiş münzevilerde bile en büyük arzusu tüm arzularından kurtulmayı başarmaktır.
Tatmin edilmemiş her arzu nesnesi bir ızdıraba dönüşecektir. Sorun arzu nesnesinde değil, tatmindedir. Yani tatmin kimseyi tatmin etmeye yetmez. Daha da yani. Tatmin bir yanılsamadır ama arzu baki kalır.