Serinin final kitabını da bitirmiş bulunmaktayım, sonlara doğru biraz uzatılmış olmasına rağmen yine de güzeldi, yazarın kalemini sevdim ;)
Kitabın biraz kalın olmasının nedeni yan karakterlerin fazla olması ve onların aşklarına da ara ara yer verilmesiydi, ayrıca çiftlerin hepsi birbirinden manyak ve tatlıydı belirtmeliyim :))
İkinci kitapta hareketli sahneler fazlaydı, kaçırılmalar yaralanmalar, şantajlar, tehditler derken bizim yiğitler bayağı bir koşturdu, inanın onların düşmanı olmak istemezsiniz, zira psikopata bağladıkları sahneler fenaydı :)
Aslında yan karakterlerin her birinin çok rahat kendi kitapları olabilirmiş, çiftler burada harcanmış diye düşünüyorum.
Kitapta beni verem eden tek bir konu var dı ki Afra'nın Yağız'la arasında olan özel bir durumdu, başlarda verdiği tepkileri anlarım, ama bunu sayfalar dolusu hatta bölümler dolusu uzatmak çok gereksizdi, açıkçası Yağız' ın sabrına hayran kaldım :)
" Afra'ya diyorum ki, korkunun ecele faydası yoktur bir, Yağız gibi bir adamdan kaçılır mı iki "
