Dostoyevski'nin bu konuşma metninde her ne kadar Puşkin'e çokça övgü olsa da, o dönemin Rusya'sında bulunan iki karşıt fikrin de çatışmasını yansıtmaktadır. Puşkin, Dostoyevski için kendi tanımıyla Rus edebiyatının bir "peygamberi" olmakla beraber aynı zamanda Rus halkının gerçek bir vatanseveri, Batı çıkmazı karşısında sarsılmaz bir duvar, samimi bir vatan evladıdır. Dostoyevski'ye göre Rusya'nın kurtuluşu ancak milli ve manevi değerlere sahip çıkmakla mümkündür. Puşkin, onun için bu yolda sönmez bir meşaledir.
