Kitap güzel ama bahsedilmesi gereken bazı incelikler bulunuyor.
Mütevazı olabilmek = Kibirli olmamak
Buna göre; Hangi özelliklerimizle kibirli olduğumuzu bilmezsek, nasıl kibirli olamayacağımızı da bilemeyiz.
İnsanları küçük görmek ve kendini beğenmenin kibir olduğu doğru ama konu sadece bunlarla sınırlı değil.
Eğer bir insan;
Çevresinden saygı dileniyorsa,
Çabuk sinirleniyorsa,
Gereksiz alınganlıklar yapıyorsa,
Eleştirilmeye tahammül edemiyorsa,
İnsanları affedemiyorsa,
Yanlışlarının arkasında duruyorsa,
Güçsüz ve hastalara merhamet edemiyorsa,
Mesleğinin hakkını vermeyip konumunu usülsüzlük yapmak için kullanıyorsa,
İnsanlara yakınlık gösterip sonra da samimiyetlerini saygısızlık olarak görüyorsa,
KİBİRLİDİR.
Örnekleri daha fazla çoğaltabiliriz. Samimiyetsizliğin zirveye çıktığı bu zamanda insanlara bir şeyin doğru veya yanlış olduğunu anlatabilmek için en ufak bir ayrıntıyı bile gözden kaçırmamak gerekiyor.
İnsanlara kibirli olmanın yanlış olduğunu, mütevazı olmanın bir üstünlük olduğunu söylerseniz kimsenin itirazı olmaz.
Yinede kimse yukarıda bahsettiğim özelliklerden en azından bir tanesinin kendisinde bulunduğunu göz önünde bulundurmaz.
Kimse yukarıda bahsettiğim özelliklerden en azından bir tanesinin kendisinde bulunduğunu dert edinip kendini düzeltmeye çalışmaz.
Aksine sözde olumlu özellikleriyle övünüp dururlar.
