Altı, ya yeddi yaşı olardı. Bir gün Yaqub dayısı ilə söhbətdə yana-yana dedi:
-Kaş ki böyük olardım, bir dənə də avtomatım olardı. Gecə vaxtı gedib erməni əsgərlərini qırardım.
Dayısı güldü:
-Yaxşı kino danışırsan. Belə kinolardan mənim də xoşum gəlir.
Balaca Mübariz o vaxt yaman incinmişdi:
-Mən düzünü deyirəm, dayı. Avtomatım olsa, vallah, gedərdim....