...Günorta idi. Günəş eyni amansızlıq,eyni ədalətlə hər iki ordunun başına öz qəzəb atəşini tökürdü.Bəlkə də günəş bununla bir-birlərini rəhmsizcəsinə doğrayıb tökən bu insan övladlarının odunu söndürmək,onları geri çəkilməyə məcbur etmək istəyirdi. Ancaq əbəs yerə. Günəş bilmirdi ki, bir-birlərinin başında qılınc sındıran bu adamlar dünyanın ən "dadlı" oyununa girişmişdilər. Bu oyundan isə yalnız başını uduzduqdan sonra çıxmaq olurdu.
-Ulduzlar niyə belə uzaqdadırlar?
Hüseyn bəy xeyli vaxt ona necə cavab verəcəyini bilmədi.
-Çünki bala,-deyə o, nəhayət, dilləndi,-yaxında olsaydılar, adamlar onları oxlayardı...