Qorxu
Stefan ZweigQuotes
Toxluq insanı heç da aclqdan pis dingildətmir və həyatının
təhlükəsizliyi, əmin-amanlıq içində olması onda macəraya maraq oyatmışdi.
Əslində, hələ də başa düşmürəm ki, necə olur, adam qorxu şüuru ilə cinayəti edir, sonra da etirafa cəsarəti çatmır. Söz qarşısındakı bu kiçicik qorxunu mən hər cür cinayətdən rəzil sayıram.
İçində nəsə yüngül bir ağrı duydu. Lakin bu, xəbərdaredici bir ağrı idi, qaysaqlanıb əbədi çapığa çevrilmək istəyən yaranın yandırdığı kimi qovurucu bir ağrı.
İçində nəsə yorulmuşdu və o, mübarizəni davam etdirməyə “yox” deyirdi.
Toxluq insanı heç də aclıqdan pis dingildətmir və həyatının təhlükəsizliyi, əmin-amanlıq içində olması onda macəraya maraq oyatmışdı.