Bir də görərsən ki, qəti alınmır!
Səni gecələrin zülməti çəkər,
Dodağın bir öpüş həsrəti çəkər.
Yanar dodağında bir dodaq yeri,
Lap elə mən ölü, sən də ki, diri;
Qabları yuyarsan, çörək alarsan,
Görərsən könlünün simi tarımdı.
Amma bilməzsən ki, niyə yarımsan,
Bilməzsən evində nəyin yarımdı…
Könlünə qəfil bir qayıtmaq düşər,
Birdən başlayarsan lap darıxmağa…
Dönərsən gəldiyin yola baxmağa,
Qəhər boğazında ilişər qalar,
Dönüb görərsən ki, divardı yollar,
Dönüb görərsən ki, yol çıxıb gedib…
Mən bir az öz-özümdən, bir az səndən gedirəm,
Mən hamıdan gedirəm gəlib sənə çıxmağa...
Hər səhər darıxmağı parça-parça edirəm,
Hər gecə qandallanır ürəyim darıxmağa...
əvvəlcə axşam düşür, sonra mənim ürəyim...