"Kavimlerine Rabbani tebliği götüren ve kavimlerini Sünnetullah ile tehdit eden bütün peygamberler, kavimlerinin Sünnetullah gereği helak olmalarını değil, İlahi daveti kabul ederek kurtuluş bulmalarını yürekten istemektedirler. Çünkü onlar merhametle tanışan ve merhameti yaşayan insanlardır."
"Cehennem azabının ne anlama geldiğini idrak eden peygamberler, bir isyankarla karşılaştıkları zaman, onun isyankar yaşantısı ile nasıl bir azaba doğru gittiğini idrak ediyorlar ve bu idrakin getirdiği yüce merhamet duygularıyla; "Ateşten kendini kurtar, ebedi azaptan kendini kurtar, ne olur kurtar, ne olur kurtar.." diye çırpınıyorlardı. Onlara merhametle yaklaşıyorlar, yakinen hissettikleri ve yaşadıkları bu merhamet ile ağlıyorlar ve ağlıyorlardı."
"Cahili sistemdeki eğitim ve kültür faaliyetlerinden etkilenen müslümanlar, bilerek veya bilmeyerek bazı cahili değer ölçülerine sahip olabilmektedirler. Cahili değer ölçüsüne sahip olan müslümanlar, karşılaştıkları Rabbani hükümleri cahili değer ölçüsüne göre değerlendireceklerinden, Rabbani gerçeği kavrayamıyacaklar ve neticede Rabbani bir tavır gösteremeyeceklerdir. Müslümanların birçok Rabbani gerçek karşısındaki şaşkın ve muğlak davranışları, bu cahili yaklaşımlardan kaynaklanmaktadır.Mesela cahiliyenin, kuvvet ve güç konusunda bir değer ölçüsü vardır. Cahili mantığa göre tespit edilen bu değer ölçüsünü benimseyen müslümanlar, bu değer ölçüsüne göre cahiliyeyi güçlü, kendilerini ise güçsüz kabul edeceklerdir. Çünkü bu değer ölçüsünde Allah'ın kudreti ve yardımı hiç dikkate alınmamakta, sadece para, silah, mal, makam ve asker gibi yaratılmış nesnelere itibar edilmektedir."
