Bir gün babam üç menekşe ekmisti. "Bu toprağı kavradı, bu kök saldı, bu umutlandı." Bir de çiçekleri açmış menekşeyi eline alıp öpünce " Bu da inandı." derdi. Hiç anlamazdım onu. Sularsam büyür zannederdim. Çok sevmenin yetmeyip, güzel sevmenin iyileştirdiğini anladığım gün sudan da menekşeden de özür diledim.