Stefan Zweig'in diğer eserlerine nazaran daha fazla beğendiğim bir kitap oldu hatta favorim oldu diyebilirim. Peki bu kitap içerik olarak nasıl, ne anlatıyor? Kitap üç menkıbeden oluşuyor. İlk öykü, kitaba da ismini veren Rahel Tanrı İle Hesaplaşıyor iken diğer iki öykü de Üçüncü Güvercin ve Ölümsüz Kardeşin Gözleri'dir. İlk öyküde kendi tanrılarını kızdıran Yahudi halkına karşın Hz.Yakup'un eşi Rahel'in Tanrı ile konuşmasını anlatıyor. Merhamet, barış ana temalardan. En çok beğendiğim öykü buydu. İkinci öyküde; Nuh tufanından esinlenilmiş. Diğerlerine nazaran daha az sevdiğim bir öykü oldu bu. Son öykü olan Ölümsüz Kardeşin Gözleri ise kitaptaki en uzun öykü. Öykünün esin kaynağı Stefan Zweig'in oldukça ilgi duyduğu Hint efsaneleri... Bu öyküde Zweig, dönemin güçlü savaşçılarından olan Virata'nın adalet kavramını arayışını, insanların hayatını, kendi iç dünyasını derinden yansıtıyor bizlere. Can alıcı, oldukça etkileyici bir öyküydü bu da. Tevrat ve Hint Efsanelerinden esinlenilmiş olan bu menkıbeler oldukça başarılı ve güzeldi. Stefan Zweig'in okuduğum kitaplarına karşın alışılmışın dışındaydı ve bunu da sevdim. Ayrıca kitabın önsözüne de değinmeden edemeyeceğim. Gülperi Sert'in pek güzel yorumu ve açıklaması ile bilgi elde edilen, açıklayıcı önsözlerden olmuş bu kısmı da çok beğendim. Şiddetle tavsiye ediyorum bir çırpıda severek okunacak eserlerden.
