Ramayana - Bala Kanda 1. Kitap
Srimad ValmikiQuotes
Artık öğrendim kaderin tek gerçek, insanın çabalarının da bu gerçeğin karşısında hiçbir hükmünün olmadığını. Her ne kadar kader bizi arzularımızdan uzaklaştırıp umutlarımızı kırsa da tek ümidimiz de o.
Kaderi, ilmeğinin sıktığı boyunlarından geçmeyen nefes yüzünden çırpınarak gün sona ermeden Yama’nın kollarında ölümün tadına varmak olsun. Ölümü yedi yüz defa tatsınlar. Dünyaya her geldiklerinde ölülerin kıyafetleri olsun üzerlerinde. Pislik içinde, kendilerinden nefret edilemeyecek kadar aşağılık ve kötü bir hayatları olsun.
Nasıl ki bir insan, bedenini kıyafetle örtüp yiyecekle ayakta tutmakla yükümlüdür, bir kral da aynı özeni halkına ve dolayısıyla da ülkesine göstermek zorundadır.
Gelenlere hizmet ederken kalbinizden ve aklınızdan öfkeyi silin zira öfkeli bir kalp hiç fark etmeden karşısındakini kırar ve gücendirir.
Kendileri için öngörülmüş kaderle karşılaşanlar için sakın üzülme.