Raşomon
Ryunosuke AkutagavaHigh Rated Raşomon Reviews
You can find High Rated Raşomon quotes, high rated Raşomon book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Aralarından en beğendiklerim cehennem tablosu, sonbahar dağları ve ejderha isimli hikayelerdi. İlk ikisinin teması paralel, tabloların insanı hem deliliğe hem hayranliğa sürükleyen dehşet verici güzelliklerini yansıtan hikayeleri seviyorum. Cehennem tablosunda sanatina çok düşkün ve bir derebeyin himayesinde bulunan ressamın, beyinin cehennemin
#kitapyorumu #raşomon #rashomon
Kısa ama karmaşık bir kitap ile karşınızdayız. bu derce kısa bir kitap nasıl bu kadar kopleks oluyor şaşırtıcı. Tam olarak "ne okudum ben?" diye kalacağınız bir kitap. Garip ve karanlık. Yazar ürkütücü bir ortamı çok canlı şekilde tasvir ediyor. İlginç ve zor bir hayat sürmüş bir yazardan beklenecek bir düzyazı örneği. Okuyucu yazarın kırılgan ve parçalanmış zihnine ortak oluyor. Çaresizlik ve paranoya yazıda ön planda. Akutagawa'nın kendi hikayesini anlatan ve seçimleri içeren kitabın son bölümü en dokunaklı olanı. Bu hikayeler, yazarın dengesini ve huzurunu nasıl kaybettiğini gösteriyor. Etkileyici ve düşündürücü tavsiye ederim. Aynı zamanda 1950 yılında çekilmiş bir filmi de var kitabın.
#ryunosukeakutagawa #cevizyorumluyor #folkitap #1k1f #kitapsevgisi #kitaptavsiyesi #kitapayracı #bookstagram #lavender #okudumbitti #kitaplar #kitap #kitapkurdu #bookstagramturkey
Bir miktar Spoiler İçerir
Kitap 9 öyküden oluşmaktadır: Raşomon, Çalıların Arasında, Burun, Cehennem Tablosu, Sonbahar Dağları, Ejderha, Ölüm Kütüğü, Oyuncak Bebekler, Tütün ve Şeytan. Benim galiba en beğendiğim Cehennem Tablosu oldu. Bu hikayede bir ressamın çizme tutkusunun kızına olan sevgisini bile ezip geçmesini anlatıyor. Sadece kızını değil kendisi de kaybediyor ve pes ediyor. Özellikle yangın olayı çok çarpıcıydı.
Sonbahar Dağlarını da bana biraz kendi hayatımdan bir şeyler anımsattı. Kişinin yıllar önce gördüğü o mükemmel tabloyu tekrar gördüğünde ilk gördüğü gibi olmamasını anlatıyor. Meselenin özü bana kalırsa tamamen 'sanmak'. Bu durum fark edildiğinde bile sanma işine devam ediyor insan.
Tütün ve Şeytan ise bize aslında bazı zaferlerimizin gerçekten sadece bir yenilgiden ibaret olduğunu anlatıyor. Eğer bazı durumlarda gerçekten kaybetsek belki daha az zararımız olurdu.
Ejderha öyküsünde ise bir rahibin halkı şakalamak istemesiyle gelişen olayları anlatır. Son paragrafta "tabela şakası hedefine ulaştı mı yoksa ıskaladı mı?" sorusu yer alır. Evet şaka hedefine ulaştı çünkü amaç herkesi kandırmaktı ve bu başarıyla gerçekleşti. Evet şaka ıskaladı çünkü yalana o kadar çok kişi inandı ki rahip bu kadar kişi inanıyorsa kendi uydurduğu yalanın doğru olabileceğine inandı. Bir de anlatılmak istenen bir husus daha var o da gerçekten görmek istediğimizi görüyor oluşumuz. Eğer rahip ejderhanın var olduğuna inanmasaydı gerçekten göremezdi. Ayrıca zaten ejderhanın var olup olmaması da önemli değildir yeter ki rahip onu görmek istesin.
Ben kararsız kaldım bu kitapta, ileri ki zamanlarda belki bir daha okurum. Kitap sanki derin ama benim gözünde perde var da tam derine bakamıyorum gibi hissettirdi. Acayip bir histi.
Japon edebiyatı ile fazla kitap tüketmemiş bir olarak bu kısa öykülerden oluşan kitap maalesef bende herhangi bir fikir uyandırmadı. Sadece ikinci öyküdeki anlam ve mesajı güzeldi. Ejderha hikayesinden anlamak istediğim -anladığım- şu şekilde
"Kim olursanız olun eksikleriniz veya artılarınız ne olursa olsun eğer bir yalanı yeterince uzun sürdürebilir ve yeteri kadar kişiyi ikna edebilirseniz bir gün sizde kendi yalanınıza inanacak mazeretler bulabilirsiniz." anlamını yakaladım diyebilirim. Tabiki bu ejderhalı öykünün bir çok farklı şekilde de okuması yapılabilir ama bana en yakın gelen bu oldu.
