Aslında her şey insanla güzelleşiyordu. İnsan mutsuz ise hiçbir şey insana cazip gelmiyordu, insan insanın yurduydu aslında. Ama fitne, fücür, kin, nefret ve hırları yüzünden insan insanın kurdu olmuştu.
(...)
Fitne ve entrikaya geçit vermeyesiniz. Bir ağaca kurt düştümü o ağaç bir daha iflah olmaz , bunu bilesiniz ve hiç unutmayasanız . Kimseyi hakir görmeyin , kimsenin ahını almayın , kimseyi kimsesiz koymayın ... Mutlu ve huzurlu insanların ülkesi abad olur unutmayasınız ...
Kimsenin hak ve adaletine tasallutta bulunmayasınız. Unutmayınız ki halk güçlünün karşısında sesini çıkarmaz , ama içten içe tıpkı bir kurt gibi o devletin içini çürütür .
Önce Yüce Tanrı' ya sonra halkınıza güvenesiniz ....
Ticaret erbabıbı korkutmayasınız , canında ve malından emin olmayan tüccar başka memleketlere gider. Onları durduramazsınız.ticareti canlı olmayan bir memlekette yaprak kımıldamaz bilesiniz.
Askerinize iyi davranınız . Şefkat ve merhametten korkmayasınız, lütufkâr olasınız. Şefkat ve merhamet insanları size bağlar. Para ve menfaatten daha üstündür.
Benim sözlerim bu kadardır . Sabrınız ve tahammülünüz için Allah sizden razı olsun . Allah' a emanet olasınız.
Sayfa 38 - Sultan İltutmuş' un mecliste yaptığı konusmaKitabı okudu