Bu eser İBN ‘ÂBİDÎN nâmıyla meşhûr üç kitâbdan müteşekkildir. Bunların birincisi metin, ikincisi şerh, üçüncüsü hâşiye’dir. Metin, Şeyhü'l-İslâm Muhammed bin Abdullah Timurtâşî’ye âid olup Tenvîrü'l-Ebsâr adını taşımaktadır. Şerh, Muhammed ‘Alâaddîn bin Alî el-Haskefî’nin eseri ed-Dürrü'l-Muhtâr, hâşiye de İbn ‘Âbidîn Muhammed Emin’in yazdığı Reddü'l-Muhtâr ‘Ale'd-Dürrü'l-Muhtâr Şerhi Tenvîrü'l-Ebsâr’dır.
İbn ‘Âbidîn, bütün fıkıh kitâblarının özeti mesâbesindedir. Fukahâ tarafından üzerinde söz edilmiş hiçbir mes'ele yoktur ki, İbn ‘Âbidîn o sözlerin hülâsasını ve kabûle en şâyân olanını zikretmesin. Son devrin Osmanlı ulemâsı, İbn ‘Âbidîn’den başka fıkıh kitâbı aramaya lüzûm göstermezlerdi.
Kur'ân ve hadîs ilminden süzülmüş fıkıh kitâbıdır.
Fıkıh dalında müstesnâ bir yeri olup kaynak kitâbların en sonuncusu ve en içeriklisidir.
Son asırda kaleme alındığı için günümüz mes'elelerine çözüm getirmektir.
Hanefî fıkhının, ibâdet, muâmele ve ukûbâtını ele almıştır.
Yıllarca Şeyhü'l-İslâm, kâdı, müftü ve ulemâya rehberlik etmiştir.
İbn Âbidîn kitâbı, âlimlerin eserlerinde hep kaynak olarak sunulmuştur.
İbn Âbidîn, Hanefî fıkhında ki mes'eleleri en pratik ve en geniş yoldan ele alır.
