Kötü tesadüfler yakamı bırakmıyor, parasızlık canımı sıkıyor, çocukluk anılarım ölümsüz canlılar gibi uykularımı deşiyorlar.
Bütün bunlara nasıl karşı koyacağımı bilemiyorum; nasıl katlanacağımı ise bilmem gerekmiyor. Bunalıyorum. Huzursuzum. Sanki içimde bana kapılarını açmakta dilenen bir ülke taşıyorum uzun zaman oldu çok mu yalnız kaldım?