Ayrımcılık suretiyle hakim durumun kötüye kullanılması; diğer bir deyişle hakim durumdaki teşebbüsün eşit durumdaki alıcılarına, eşit işlemler için, haklı gerekçeler olmadan farklı davranması, rekabet hukukunun en karmaşık ve tartışmalı konularından birisidir. Rekabet hukuku uygulamasına bakıldığında, ayrımcılıkla ilgili değerlendirmelerin yetersiz kaldığı görülmektedir. Bu durumun nedenleri arasında; ilgili hükmün (mehaz ABİDA 102/2-c; RKHK m. 6/2-b) izaha muhtaç olması, kötüye kullanma fiilleri açısından geniş bir yelpazeye yayılması, refah etkilerinin belirsiz olması ve henüz kendine özgü bir test barındırmaması sayılabilir. Diğer taraftan henüz ayrımcılıkla ilgili, gerek AB gerekse Türk hukukunda, bir kılavuzun yayımlanmamış olması da bu olumsuz sonucu doğuran diğer bir nedendir. Halbuki kötüye kullanma teşkil eden ihlal tipleri arasında, ilk sıralarda ayrımcılığın yer alması; konunun önemini artırmakla beraber, iyi analiz edilmesini de gerekli kılmaktadır. Bu eserde rekabet hukukunda ayrımcılık kavramı, ilgili kavramlardan başlanarak her yönüyle incelenmeye çalışılmıştır. Ayrımcılık hükmünün unsurlarına yer verilerek, ilgililere kolaylık sağlayacak şekilde kavramın sınırlarının, içeriğinin belirlenmesi ve doğuracağı hukuki sonuçların anlaşılması amaçlanmıştır.
