Öfkeleri acıdan nefret dolu bir çığlık
Ben, bağışlarım onları, o bu kadar güzelken
Onlardan sonsuz uzak, bana bu kadar yakın...
Oysa o kayıtsız, aynen bir çiçek
Giriyorum büyülü sularla yıkanan sarayına
Gölgeler serin, sessizlik sonsuz
Gür çayırlardan da yumuşak halılarda
Kayar hafiften adımları sevdiğimin