Resimli ahmetler tarhi kitabı adının bir şiirden alır. Bu şiirde şair büyük babasını , babasını kendisini ve oğlunu resimler oluşan bir bölüm halinde her birine şiirler yazarak oluşturur.
"Beni niye hiç kimseler sevmiyor" diye bir iç geçiyor şair. Şairi sevdiğini söyleyenler(Eş, dost arkadaş, oğul) bu mısrayı okuduklarında neler hissettmişlerdir acaba. Ve yine devam ediyor şair "Ama niye beni hiç kimseler sevmiyor?" deyip duymayanlara tekrar tekrar söylüyor.
Her kadar yaşamı acı, ızdırap, keder olarak hissetse de hayat seni çok seviyorum demekten de kendini alamıyor.
