"Öncelikle şunu belirtmeliyim ki bu hikâyenin asıl kahramanı ben değilim. Hatta bırakın bu hikâyeyi, sıkıcı hayatım, sıradan düşüncelerim, çevremde olan olaylara verdiğim öğretilmiş tepkilerim ve kontrol altına alınmış duygularımla kendi hikâyemin kahramanı bile değilim. Yani değilmişim. Bunu onunla tanıştıktan sonra anladım. Kimden mi bahsediyorum? Bana muhteşem hikâyesini anlatırken beni yavaş yavaş geliştiren, dönüştüren ve en sonunda da tepeden tırnağa değiştiren o kadından. O gerçek bir kahraman; kendi hikâyesinin olduğu gibi benim hikâyemin de kahramanı. Eğer bu hikâyeyi okursanız onu tanıma fırsatı bulacak, belki de onun rengarenk tablosunda bir desen de siz olacaksınız. Onun adı Rita!"
İnsanlar gerçekte hiçbir anlamı olmayan bir sürü saçmalıkla kendilerinin o kadar meşgul ediyorlardı ki gerçek benliklerini keşfetmeye vakit bulamıyorlardı
Sayfa 123Kitabı okudu
Reklam
-Diyelim ki aradığım cevapları buldum. O zaman o sistem dediğin şeyden kurtulmadan nasıl kendim olacağım? Sonuçta o sistemin içinde yaşamak zorundayım, öyle değil mi? - İyi bir soru sordun Bay Çaylak. Bu sorunun cevabını bula bilen kimseyi tanımıyorum ama en azından bu sorunla baş ede bilmeyi öğrenmiş birçok kişinin var olduğunu biliyorum. Ben sistemden bu sahilde yüzerek kurtulacağım. Sen istersen bir dağa çıkıp tek başına keşiş hayatı yaşayarak kurtulmaya çalışabilirsin. Tabii eğer birkaç aydan fazla hayatta kalmayı başarabilirsen. Bence biraz kitap okumalısın. Felsefe tarihi kendi gerçekliğini ararken buldukları cevapları tüm insanlıkla paylaşan düşünce insanlarıyla dolu, onlardan bir şeyler öğrenmek işini kolaylaştırabilir. Ama ben sana şunu söyleyebilirim ki; duygular ve düşünceler özgür olmadan fiziksel özgürlük imkansızdır. Bazıları kendilerini fiziksel olarak özgür sanırken kendilerine ait olmayan bir hayatı yaşarlar. O zaman yarattıkları o sahte hayat onların hapishaneleri olur.
Sayfa 275Kitabı okudu
"- Bak, eskiyorlar. Ayaklarımız eskiyor. Eskimiş saçlarımız ışıltılı renklerini kaybediyorlar. İnsanların olgunlaşmak dediği şey ise sadece duyguların eskimesi durumu. Gençliğimizde hayatımıza heyecan katan duygularımız zamanla eskiyor ve gittikçe hayatımıza giren yeni şeylerin sayısı azalıyor. En sonunda insanlar pes edip eskimiş halleriyle bir kenara çekiliyorlar. Acınacak haldeler aslında ama tesellileri hazır; hayat tecrübesi, bilgelik gibi saçmalıklarla kendilerini kandırıyorlar. Kendi geleceğine yön veremeyen bir hayat tecrübesi, kendi gününü aydınlatamayan bir bilgelik kimin umurunda."
Resim