Avustralya lı yazarın okuduğum ilk kitabı. 70 li yaşlarındaki bir roman yazarının, Elizabeth Castolle nun romanı. Roman dediysem, öyle bildiğimiz giriş gelişme sonuç tadında bir roman beklemeyin, hatta bana göre daha çok deneme bile denebilir. İlk bölümlerde, romancının oğluyla birlikte çıktığı konferans gezilerini, bu gezilerde anne-oğul ilişkisini, romancının yaptığı konuşmaları görüyoruz. Sonrasında, romancının ablasıyla ilişkisini yine konferans ziyaretleriyle harmanlanmış bir şekilde görüyoruz. Son 20 sayfa ise belki de benim en sevdiğim kısım diyebilirim, Elizabeth in araftaki, gerçek üstü-rüya yaşamının görüyoruz. Burası o kadar flu ki, gerçekten rüya mı yoksa öldü mü ya da yeni bir romanın başlangıcı mı anlayamıyoruz. Arafta kaldığı dönemde Elizabeth in inanç ve inançsızlık sarkacındaki salınımları, kendini yargıçlar önünde savunmalarını okumak çok keyifliydi. Fakat en sondaki mektuplara asla anlam veremedim.
Genel olarak kitabı beğendim, fakat bir romandan ziyade bana göre daha çok bir üniversitede ders olarak okutulan incelenebilecek kitaplardan biri.
