(...)insan daha küçük bir çocukken ilerideki yaşamına yön verecek bütün özellikleri içinde taşırmış, bunu değiştirmek elde değilmiş asla, kısaca buna karşı hiçbir şey yapılamazmış.
Aslında neden bir sanatçıyım, neden yağlıboyayla tualleri doldurup duruyorum, söylemem gerekirse şöyle diyebilirim: resim yapıyorum, çünkü sallayacak bir kuyruğum yok.
...
Ah bir uçabilsem, diyorum; kuşlarla yükseklerde gezip tozmak, ağaçların çevresinde dolanmak, bulutların içine dalmak istiyorum. Kuş olsam, bütün insanlarla gülüp alay ederdim yukarıdan.
Bazen insanın içindekileri dökmesi çok iyidir. Katlanmak zorunda olduğu şeyleri tanıması, bilmesi gerekir nihayet. Ama bize acı verecek, üzecek şeyleri de boyuna eşelemekten sakınmalıyız yavrucuğum.