Bu dünya, her gün açık açık haykırıyordu faniliğini. Biten her gün, geçen her saat, ölen her çiçek, ölüp giden her kelebek, duyulan her sela, okunan her ölüm ilanı ‘’Sen de fanisin, dünya da fani‘’ diyordu bize.
Onun üzerindeki her şey ve herkes fani. Ancak Celal ve ikram sahibi Rabbinin vechi bakidir.