Mutsuz, azap içinde kıvranan bir ruh yapısı vardı. Kendini alçaltmaktan, adi ayak işleri yapmaktan zevk alıyordu. Korkunç haksızlıklara uğramak yoluyla cennete gideceğine inandığı için...
Ölümünden üç gün sonra hâlâ taptaze ve anımsadığımdan yüzlerce kat daha güzel. Çünkü ölüm Rosa'yı eskiden beri gizlice olduğu şeye, bir deniz perisine dönüştürmüştü.
Acıma ve buz soğukluğundaki geceye gömülmüş, için için ağlayarak çok ağır yürüyor diye katıra, kara haberi ileten Férula'ya, öldü diye Rosa'ya, onun ölmesine izin verdi diye Tanrıya lanet okuyordum...