Sonu baharla müjdelenmiş, kışın güze çalan son demleri mi bu sakin bekleyişler? Olmayan ellerimizle dokunduğumuzda dökülen bu iğrenç kabukların altından her an değişerek aslına dönüşen biçimimizle biz, karanlıktan aydınlığa dönen o tan yerinde güzelleşebilecek miyiz?