Kitap; Seyyid Kutub'un, kız kardeşi Emine Kutub'a yazdığı mektuplardan oluşuyor. Sözlerine şöyle başlıyor S. Kutub;
"Zihnime üşüşen bu düşünceleri sana armağan ediyorum.." kıymetli bir âlimin düşüncelerini hediye ettiği, derdini anlayabilen biri olabilmek ne büyük şeref!
Eser hacim olarak küçük ancak yazılanlar ve verilen mesuliyet duygusu sebebiyle oldukça büyük sözler barındırıyor.
"Şimdi gelse ölüm, artık beni korkutmaz. Çünkü elimden geldiğince iyi olmaya çalıştım. Hatalarımdan, yanlışlarımdan ise pişmanlık duyuyorum. Bu hususta durumumu Allah'a havale ediyorum, O'nun rahmetini ve affını umuyorum. Cezasından ise tedirginlik duymuyorum. Çünkü bunun hak ve adil bir ceza olacağından eminim. İster hayır ister şer olsun yapıp ettiklerimin sorumluluğunu üstlenmeye kendimi hazırladım. Bu yüzden hesap günü hatalarımın cezasını çekmek beni üzmeyecektir!"
