Güzel, genç kız tek başına
Kıyıda oturmuş taç örüyordu.
Yazgım oraya sürüklüyordu beni...
Ah, yiğit şövalye o kız Naina idi!
Ona doğru yürüdüm ve uğursuz bir yalım
Bir ödülü oldu küstah bakışlarımın,
Ve tanıdım aşkı tüm benliğimle,
Göksel sevinciyle
Ve acı veren kederiyle...