Aşk içermeyen akıl, ahlâk, adalet, adap öğrenmeyi zorlaştırır, dogmaları artırır, bağnazlaştırır. Kişinin kendi inanç sistemini sorgulayamamasını, kendi tertiplerine yenik düşmesini, yeniye ve dönüşüme kapalı olmasını getirir. Öte yandan, akıl, ahlâk, adalet, adap içermeyen aşk, yüzeysellik, muğlaklık, aşırı-aydınlanmacılık, fantezileri yaşanmış gerçeklermiş gibi algılama/sunma, delilsizlik, dillendirilen inancın yaşama geçirilemiyor olması, uçukluk, ciddiyetsizlik gibi tuzakları içerir.