Abbas Kiarostami 1940 yılında Tahran'da doğmuş senarist, yönetmen, yapımcı ve şair. Filmlerinde az diyaloglar, profesyonel olmayan oyuncular, abartı olmayan şiirsel kurgusuyla muazzam filmler yapan yönetmen. Bir arabaya monte edilen iki dijital kamerayla çektiği "On" isimli filmi de Cannes'da Altın Palmiye'ye aday gösterilmiş.
Ölümünden hemen önce dinlemek istediği şarkı bile nahif kişiliğini gösteriyor.
"Bir ömür daha lazım bu hayattan sonra,
Çünkü,
Bu ömrümüz sadece ümid etmekle geçti."
youtu.be/rPEiSGw_qGs
1979 yılında gerçekleşen İran Devrimi'nden sonra filmlerinin yıllarca yasaklanmasına rağmen yurdunu bırakmamış. Bunu da bir röportajında şöyle açıklamıştır;
"Bir ağacı kök saldığı yerden ayırıp başka bir yere taşırsanız, ağaç meyve vermez olur. Verse de, kendi yerindeyken vereceği meyve kadar güzel olmaz. Bu, doğanın kanunudur. Ülkemi terk etmiş olsaydım, aynen o ağaç gibi olurdum."
Filmlerinde ünlü yazar, şair ve filozofları bolca anmış. Hayata, aşka, doğaya, dinlere ve ölüme dair metaforlar var. Filmlerini izledikten sonra saatlerce o filmin, düşüncenin ya da karakterin üzerine bolca düşünüyorum.
Rüzgar ve YaprakAbbas Kiarostami · Sitav Yayınevi · 201924 okunma
