Rüzgarlar Hep Gençtir

Ben küçük bir çocukken evimize her gün Hürriyet Gazetesi girerdi. Kelebek ekindeki Alpago çizgi romanı başta olmak üzere, spor sayfaları ve hatta köşe yazarları ilgimi çekerdi. Bu durum liseye başladığım döneme kadar sürdü ve biz, ben liseye geçtiğimde Hürriyet’i bıraktık. Livaneli’nin adını ilk defa oralarda okumuş olmalıyım. Özellikle Theodorakis konserlerini, Davos yumuşaması dönemini vs hatırlıyorum.

Gelgelelim, ben ilkgençlik yıllarımda milliyetçi-muhafazakâr bir siyasi görüşe yöneldim. Dolayısıyla bu kitabın müellifi Zülfü Livaneli başta olmak üzere her yazara ve sanatçıya bana öğretilen dünya görüşü üzerinden bakıyordum. Okuduğum kitaplar, dinlediğim şarkılar, izlediğim filmler hep belli bir çerçevenin ürünleriydiler.

Bu anlamda tıpkı Nazım Hikmet gibi, Sabahattin Ali gibi asla okumamam gereken yazarlar ve şairler olduğu gibi Ahmet Kaya ya da Zülfü Livaneli gibi asla dinlememem gereken müzisyenler vardı. Lise 2’deyken sınıfımızda bir kız arkadaşımız vardı. Adını hatırlayamıyorum. Aramız gayet iyiydi, sohbet ederdik. Ancak kızın ciddi bir kusuru vardı(!) Zülfü Livaneli hayranıydı. Bir gün, bir TV tartışmasında duyduğum iddialar üzerine Livaneli’ye hakaret ettiğim için benimle tartışmıştı. Haklıydı tabii…

Gençtim, cahildim…
Güya dinlemezdim ama nasıl oluyorsa Yanarım’dan Yiğidim Aslanım’a kadar hepsini bilirdim! Sevda Değil’e ise bayılırdım.

1994’te İstanbul belediye başkan adayı olduğunda tabii ki onu desteklemiyordum! Issık Göl forum üyesi ve çok sevdiğim Aytmatov’un dostu olduğunu öğrenmem bile gönlüme girmesini sağlayamıyordu!

Aradan yıllar geçti ve benim okuma yelpazem hayli farklılaştı, genişledi. Buna rağmen Zülfü Livaneli’yi okumak ancak 2016 yılına nasip oldu. Konstantiniyye Oteli’ni okumuş ve garip bir şekilde beğenmiştim. Meğer Livaneli okurları için pek de matah bir eser değilmiş. Sonra Serenad’ı ödünç verdi bir arkadaşım; hikâyesini çok beğendim. Ardından iki yıl zarfında hemen hemen bütün kitaplarını okudum ve sevdim.

Rüzgârlar Hep Gençtir, Sevdalım Hayat kitabının bir özeti gibiymiş. Ben ilkini okumadığım için benim adıma iyi bir okuma süreci oldu. Livaneli, burada gençlere öğütler veriyor gibi. Klasik manada bir nasihat kitabı değil elbette ancak çok yönlü bir sanatçının hayat hikâyesini bilmek önemli. Nitekim bu ülkedeki her iyi yazar gibi onun da hapis yattığını, sürgünde kaldığını hatırlamış oldum.

Sanatçıları acılar olgunlaştırıyor. Verdiği öğütlerin bir kısmını, bir yazar olarak kendime pay aldım. Gençlere dönük bir çalışma yapıldığı için kolay okunan, sürükleyici bir eser olduğunu söylemem lazım. Livaneli ise bu ülke için vicdan sahibi, önemli bir aydın ve sanatçıdır.

Aradan geçen 25 yılın sonunda adını hatırlayamadığım arkadaşım, gıyabında senden özür dilerim!

Rüzgarlar Hep Gençtir... Şu başlık bile kitabın kendisini almama bir sebeptir. Rüzgarlar ferahlatır, gittiği yeri canlandırır ve yüzünüze çarpan hava dalgası sizi sakinleştirip, rahatlatır. Hele bir de ağaçların yapraklarını sallandırıyorsa, değmeyin keyiflere...Rüzgarlar özgürlüktür çünkü eser gider, gittiği alanda kalmayı sevmez, yeni diyarlar peşindedir hep. Hatta insanları kıskandırır, şarkılarda kendisine bol bol yer verilir; "Bana esmeyi anlat. Esip geçmeyi anlat." gibi...

Gel gelelim kitaba... Babaannenin toruna "Bu benim yavrum keçidir! Öteki çocuklar koyundur, onların büyük kuyrukları her türlü kabahatlerini örter ama bu benimki kapatamaz; dağ keçisi gibi yapayalnız kalır." diyerek başladığı kitap aslında sürüden farklı olan, "herkes" olmayan bir bireyin hayatta yaşadıklarını anlattığı güzel bir otobiyografisi aslında. Edebiyat, film, müzik ve en önemlisi kitap tutkunu olan ve bambaşka bir dünyada yaşayan Zülfü Livaneli'nin öyküsü....

Kitabı bitirdikten sonra kitabın içine bir daha baktığımda ne kadar çok satırın altını çizdiğimi fark ettim. Özellikle çocukluk yıllarında insanların ayrıştırılmadığı, insanı "insan" olduğu için sevdikleri dönemleri okurken kıskanmadım değil. Aynı evin içinde farklı düşüncelere sahip olan insanlar ama herkesin "saygısını" koruduğu o güzel yıllar... Kitap düşkünü olan Zülfü Livaneli'nin gece ailesinden azar yememek için kitaplarını yatağı alında okuması ve bu okumaların ona kattıkları gözümde canlandı kitabı okurken.

Kitabın bir bölümünde; "Hayalleriniz, onları unutmazsanız mutlaka bir gün gerçekleşir."cümlesi bana asla pes etmemem gerektiğini ve hedeflerim uğruna elimden geleni yapmam gerektiğini ama bu amaç uğruna diğer insanları ezip geçmemem gerektiğini bir defa daha hatırlattı. Zaman zaman yaşadığı düş kırıklıkları ve hayatın oynadığı oyunlar, buna rağmen asla pes etmeyişi ve her zaman mütevazi kişiliğini koruması kitapta en sevdiğim bölümler oldu.

Özellikle kendisini hala lise sıralarındaki çocuk olarak tanımlaması, insanların büyüse de içindeki çocuğu hep koruması mutlu etti beni.Dolu dolu yaşanan yıllar kılavuz oldu bana.

Bu incelemeyi en sevdiğim bölüm ile kapatmak isterim;
Gökyüzü herkesindir
Bir gün
Çok bunalırsan
Denizin dibinde
Yosunlara takılmış gibi
Soluksuz
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı
Gökyüzü senindir
Gökyüzü herkesindir

Öyleyse, gökyüzü henüz hiçbir cüzdana sığmıyorsa, biz de o mavi gökyüzü altında hayallerimizin peşinden koşmaya devam edelim genç rüzgarlar eşliğinde... Keyifli okumalar...

Adı üstünde "Rüzgârlar hep gençtir." Bu kitap gençlere ve genç hissedenlere. Okuyanlardan edindiğim yorumlara göre "Sevdalım Hayat kitabındaki anılarının aynısı. Tekrar etmiş kendini. Okumak gereksiz belki de." Doğru. Kimse bunun tersini inkâr etmiyor ki zaten. Livaneli bile. Arka kapakta "Livaneli Sevdalım Hayat kitabında yer alan anılarını genç yürekler için bir kez daha kaleme aldı." diyor. Tekrar hatırlamak isteyenler için güzel bir kitap. Doğumundan itibaren edebiyat, müzik, film tutkusunu anıları ile kaleme almış Livaneli. Ama benim ilgimi çeken ise kesinlikle kitap kapağının güzelliği. Livaneli kitaplarının kadim bir okuyucusu olarak yazarın şimdiye dek en çok beğendiğim kitap kapağı. Sâde, nâzik ve çekici. Serkan Yolcu'ya tebrikler. Livaneli seviyorsanız eğer, bu kitabın daha önceki kitabında yer alan anılarını tekrar ediyor oluşu sizi ne kadar rahatsız edebilir ki? Başarılı bir hayatı okumak zevk verir. Ve son olarak eğer bu dünyaya bir şey katmadan ölüp gittiğinizi ve gideceğinizi düşünüyor iseniz "Sizi tanıyan son kişi ölünce sizde hiç doğmamış olacaksınız." cümlesine katılırsınız. Ama Livaneli gibi üretken biri iseniz "Bir kere var olduktan sonra artık sonsuza kadar varsınızdır, var olmamış kategorisine geri dönemezsiniz. Ölüm sizi bütünüyle yok edemez."(Alıntı. "Rüzgârlar Hep Gençtir" syf:204) cümlesini gülümseyerek okursunuz.

Sanatın pek çok alanında eser veren Zülfü Livaneli'nin otobiyografisi olan kitapta, engin bir ruhun ailesini de kapsayan evveliyatına tanık olurken, sonsözde bir ömrün muhasebesi arka planı ile okuyana ilham veren cümleler dökülüveriyor yazarın kaleminden.

Kimi zaman tüylerimin diken diken olduğunu hissettiğim, kimi yerde yazarın bencilliğine kızdığım oldu.

Aslında kitapta da fazlaca geri planda kalmış olan Livaneli'nin eşinin çok büyük fedakarlıklar yaparak, onun bugünlere gelmesinde önemli katkısının olduğunu gözlemledim ve hanımefendinin büyük bir teşekkürü hak ettiğini düşündüm kendimce.

Keyifli bir kitaptı, tavsiye ederim.

Iyi okumalar olsun. 🤗

Rüzgarlar Hep Gençtir Zülfü Livaneli

Bu yazarın kitaplarını beğenerek okuyorum ama Sevdalım Hayat'ın özeti gibi olmuş... aynı anılar, aynı olaylar... amaç ne olabilir ki ? 🤔 vakit kaybı diyemem ama yenilik arayanlara uygun değil...

Zulfu Livaneli nin cocuklugundan bugune hayatini konu ettigi bir kitap. Diger okudugum kitaplarinda oldugu gibi cok akici bir dille yazilmis bu kitabinida su gibi okudum. Kitap severlere tavsiye ederim begeneceginizden eminim...
Unutmayin, dunyayi guzellik kurtaracak...

Zülfü Livaneli Sevdalım Hayat kitabında yer alan anılarını genç yürekler için bir kez daha kaleme alıyor. Kendine doğru bir yolculuğa çıkarıyor. Farklı bir çocuk olarak dünyaya gelmenin evrende kendine bir yer açmanın hikayesi aslında o.
Sevinçleri, kırgınlıkları, ailesi, yüreğine dokunan dostlarını da anlatmış. Samimiyetle hayatından aldığı dersleri ortaya koymuş. Son satırlarını gençlere seslenerek tamamlamış. Onu herkes farklı tanımlar o ise hala lise sıralarındaki o çocuk olduğunu söyler.
Anadolu müziğini evrensel bir boyuta taşımış. Yönetmen, sanatçı, edebiyatçı, bir baba, bir dost, bir eş olan Zülfü Livaneli var bu satırlarda. Bir taraftan bu kitabı okurken sanki sesini duyar gibi oluyor insan. İyi ki bu dünyadasın, Zülfü Livaneli. İyi ki aynı çağda yaşıyoruz.

Sevdalım Hayat kitabını da okumuş bir okur olarak bu kitap evet Sevdalım Hayat kitabının bir özeti. Ama Sevdalım Hayat kitabında olumlu olumsuz bütün anılarını anlatmışken, bu kitabında olumlu anılarını, insanlara başarabilmeleri için umut olacak anılarına ağırlık vermiş.
Kitabı okurken tekrara düşmenin aksine, gözümden kaçırdığım, üzerinde çok düşünmediğim ayrıntıları fark etmemi sağladı. Vermek istediği mesajları daha net hissetmeme sebep oldu. Hele ki bunlar hayatımıza güzel, olumlu yönden anlam katacak mesajlar olunca daha bir zevkle okudum. Sevdalım Hayat' ı sorduklarında hayatını anlatmış derken diğer insanlara, şimdi ise " Rüzgarlar Hep Genç Esmeli " diyorum.
İyi okumalar....

İnceleme yazarken çekiniyorum açıkçası. Onca kitap okumuş, film izlemiş, ülkeler görmüş, diller ve insanlar keşfetmiş bir insanın yazdıklarına yorum yapmak, kitap güzeldi ya da değildi gibi yüzeysel şeyler söylemek acımasızca geliyor bana.
Her insanın kitaplardan beklentisi farklıdır. Kimisi hoş vakit geçirmek için okur, kimisi uykusu gelsin diye okur, kimisi de bir şeyler öğrenmek için. Ben kitabın beni sonraki okuyacağım kitaba ya da izleyeceğim filme yönlendirmesini isteyenlerdenim. Her Livaneli kitabında olduğu gibi, ''bu yazar kimmiş, bu yönetmen kimmiş, bu film de neymiş izlemek gerek diyerek'' bir çok not aldığımı gördüm. Livaneli'nin her kitabında yeni şeyler öğrenmek için bana açtığı yollar beni heyecanlandırıyor.
Kitabı herkese tavsiye ederim. İyi ki böyle bir eseri kaleme almış.

Edebiyat, film, müzik ve en önemlisi kitap tutkunu olan ve bambaşka bir dünyada yaşayan Zülfü Livaneli'nin öyküsü....
"Livaneli Sevdalım Hayat kitabında yer alan anılarını genç yürekler için bir kez daha kaleme aldı." diyor. Tekrar hatırlamak isteyenler için güzel bir kitap.

" Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak."

Her Livaneli kitabında olduğu gibi bu kitabı da iyi ki okumuşum dedirten bi kitap.
Otobiyografik tarzında yazılmış olan bu kitabı uzun bi süredir elime alıp bitirememiştim. Livaneli yaşamındaki zorlukları, güzelikleri anlatarak bir yol gösterici olmuş.
Yaşar Kemal'le yaşadıkları pek çok olay Yaşar Kemal okumaya sevk etti beni.
Livaneli'ye dair ön yargısı olan bir çok kişinin de kesinlikle okuması gerek diye düşünüyorum.

Olaylar mı insanlara göre gelişiyordu, yoksa insanlar mı olaylara göre biçimleniyordu? (Aldous Huxley)

Bu kitapta alıntı yapmak istediğim o kadar çok bölüm vardı ki... Ama canım istediğinde kitabı elime alıp kurcalamak için paylaşmadım. Samimi, okuyucuyu kendisi ile ilgili herhangi bir konuda ikna etmeye çalışmayan, sanatın ve sanatçının Türk ve dünya kültürlerinde sürekli bir kalıba sokulmasının sonuçlarını ve gereksizliğini anlatan, tam bir sanat aşığı olan sevgili Ömer Zülfü Livaneli... Huzursuzluk kitabı ile tanıştım ve anlatımına vuruldum. Hayat hikayesi ile de büyük bir hayranı oldum. Diğer eserlerini de mutlaka okuyacağım ve bestelerini de dinleyeceğim. Salt bir bakış açısıyla okursanız kendinizi saçma sapan doldurabileceğiniz bir olaylar bütünü var ama kim olursa olsun sanatı bu konulardan uzak tutun derim. Başarılarla, hüzünlerle, ödüllerle, dostlarla dolu muhteşem bir yaşam...