İnsan bir şeyler yaratmak ve iyi hatıralarını başkaları ile paylaşmak için yaşar. Ama kendimize karşı dürüst olacak olursak kabul etmemiz gerekir ki ,çağımız karanlık bir çağ; ayaklarımın altındaki şehir kadar karanlık. Yıldızlar, bozulmuş dünyamızın üzerinde gönülsüzce parıldıyor ve güzel olayların hatıraları o kadar ender ki, beynimizde hafızaya ait olması gereken geniş odalar içleri boş, kapıları sürgülü duruyor.