Quotes
***
Efendimiz {s.a.v} bir hadîs-i şerîfinde:
"Büyük cihad, nefsin hevâ ve hevesine karşı yapılan cihaddır." buyurmuştu. Hz. Sa'd'ın {r.a} küçük cihatta attığı oklar ona Resûlullah'ın {s.a.v} rızâsını kazandırdı. Belki bizim de bu Asr-ı Felâket'te nefsimize attığımız imân okları bize âhirette Resûlullah'ın {s.a.v} rızâsını kazandırır. Sırf bu umut için bile Sa'd gibi yaşamaya,
nefse karşı savaşmaya değmez mi?...
***
Hakikat uğruna onlar neleri arkalarına alırlarken, bizlere küçücük sularda boğulmak yakışmaz.
Sayfa 53
Biraz ağır olmaz inşallah ama: "İslam bir hazine olarak bizim omuzlarımıza verilseydi acaba yirmi yil idare ettirebilir miydik? diye bazen düşünüyorum. Çünkü bizde maalesef bazı noktalar klasikleşti. Bu dönemde çoğu insan yirmi yaşına kadar mücahid, yirmisinden sonra parayı bulursa müteahhit oluyor. Daha sonra da o parayı büyütebilmek, muhafaza edebilmek için bol keseden konuştuklarının tam aksi istikametinde eylemlere girişiyor.
Sayfa 20 - TimasKitabı okudu
"Vallahi anneciğim! Seni ne kadar sevdiğimi sen benden daha iyi bilirsin. Ama unutma ki seni ne kadar çok seviyorsam bu sevginin on katı, hatta daha fazlası kadar Allah (cc) ve Resûlü'nü seviyorum. Eğer birini diğerine feda edeceksem, iyi bil ki, feda edeceğim sen olursun, Allah (cc) ve Resûlü değil... Yeminle söylüyorum ki, yüz canın olsa ve her gün bir tanesi gözümün önünde çıksa ben yine de hak dinimden dönmeyeceğim." dedi.
Sayfa 18Kitabı okudu
Uhud'da şehit edince, Mus'ab(ra) Efendimiz'e (sav) çok benzediğinden bazı müşrikler Allah Resûlü'nü (sav) öldü sandı ve savaş meydanında: "Muhammed (sav) öldü." diye naralar atmaya başladı. O esnada Efendimiz (sav) Talha b. Ubeydullah (ra) ve Sa'd b. Ebî Vakkâs (ra) ile Uhud'un yamaçlarına tırmanıyordu. Efendimiz'in (sav) öldüğünü sanan Müslümanlardan kimileri oraya buraya kaçışıyor, kimileri kılıçlarını elden düşürüyor kimileri de son nefeslerine kadar savaşıyor ve şehit düşüyordu. Efendimiz'in (sav) önünde ise iki yol vardı. Ya sessiz kalıp olacakların sonucunu bekleyecekti ya da canını tehlikeye atarak yaşadığını sahâbelere haber verecekti. Efendimiz (sav) her şeye rağmen zor olanı tercih etti ve Talha b. Ubeydullah'ın (ra) ve Sa'd b. Ebî Vakkâs'ın (ra): "Yapma yâ Resûlullah (sav)! Sesini duyarlarsa müşrikler seni rahat bırakmaz." demelerine rağmen, var gücüyle haykırarak: "Helümme ileyye ene Resûlullah! Bana gelin ben Resûlullah'ım, işte buradayım!" dedi.
Sayfa 42