Bediüzzaman Hazretleri, bir Ramazan ayında, çok şiddetli bir hastalık döneminde, beş gün boyunca,
neredeyse yeyip içmeden yaşamış, ama namazını ve orucunu asla ihmal etmemişti.
Onlar namazı nasıl görüyorlardı ki, onun önünde hiçbir engel tanımadılar? Günümüz Müslümanmm eksiği ne ki, en
basit bir engelde namazdan kolayca vazgeçiyor?