Dünyayı yeniden büyülemeye dair romantik stratejiler arasında mite başvurunun özel bir yeri vardır. Çeşitli geleneklerin sihirli kavşağında, mit, tükenmez bir semboller ve alegoriler, fanteziler ve iblisler, tanrılar ve yılanlar haznesi sunar. Bu tehlikeli defineden beslenmenin çeşitli biçimleri vardır: eski mitlere şiirsel veya edebi atıflarda bulunmak, mitolojiyi bilimsel açıdan incelemek ve yeni bir mit yaratmaya girişmek. Bu üç durumda da, mitin dini özünden bir şeyler yitirmesi, onu, dünyayı yeniden büyülemenin dünyevi bir aracı ya da daha doğrusu kutsal olana kavuşmanın dini olmayan bir yolu haline getirir.