Okudukça ,her şeyin başka bir şeyin sonucu ya da nedeni olduğunu, her şeyin birbirine sımsıkı bağlarla bağlı olduğunu anlıyor insan.İnsanoğlunun bütüne hâkim olabilmesinin imkânsızlığını da.
Eskiden okuduğum bir romana dönmek, eski bir arkadaşıma merhaba demeye benzer. Roman okumak, bir tarafıyla, bir başkasının hayatını merak etmektir zaten. Sizi, modernlerin o çok sevdiği tabirle “gözcü”
konumuna yükseltir.
Çocukluk hâlâ, küçük bir köpek gibi eşlik ediyor bana, hani bir zamanlar neşeli bir yol arkadaşıdır da, şimdi bakmak ve kırıklarını sarmak, binlerce ilaç vermek zorundasınızdır ona, ellerinizde ölmesin diye( Thomas Bernhard)
Fakat birdenbire gecenin sesizliğini saat sesleri yıktılar.Evin hemen her tarafından zaman kendini ilan ediyordu.Beyhudedir, diyordu, bütün bu ıstıraplar, unutmalar, hatırlamalar, ben varken hepsi beyhudedir!(Ahmet Hamdi Tanpınar)