Tecellî etti artık, anladım: Sensin bütün dünyâ...
Bu senlikte fakat ey yâr-ı gâib, ben neyim âyâ?
Ortaya çıktı artık, anladım: Bu dünya sensin...
Bu senlikte fakat ey görünmez sevgili, acaba ben neyim?
O birkaç hayme halkından cihangîrâne bir devlet
Çıkarmış, bir zaman dünyayı lerzân eylemiş millet;
Zaman gelsin de görsün böyle dünyalar kadar zillet,
Otuz üç yıl devam etsin, başından gitmesin nekbet...
Bu bir ibrettir amma olmayaydık böyle biz ibret!