*
“Odun” dedin de, tuhaftır, ne geldi aklıma, bak:
Zavallı memleketin yoktu başka mahsûlü;
Odundu, nerde bulunsan, metâ’-ı mebzûlü.
– Adam yetiştiremezmiş, demek ki, toprağımız!...
– Latîfe bir taraf amma, adam değil yalınız,
Odun da isteriz artık yakında Avrupa’dan!