Benim okuduğum kitabı 1987 yılında basılmiş.İlk yayınlanma tarihi 1984 ki yayınlanma sebebi de Akademi Kitapevi Şiir Başarı Ödülünü almış olması.Nasıl bir burukluktur ki bir ödül alıyorsun ama onu sevdiklerinle bile paylaşamıyorsun.Elimdeki eserin en sonunda Şahap Balcıoğlu’nun binbir güçlükle iznini alabildiği bir mektup röportajı var.Belki de bir çok insanın bildiği bir şiirdir Şafak Türküsü.Bu röportajda Nevzat Çelik, Balcıoğlu’nun ‘’ İlk yapıtınıza neden Şafak Türküsü adını verdiniz?’’ sorusuna ‘’Bir yangın vardı çağ yangını.Herkese şu ya da bu oranda pay düşüyordu.Kıyısında köşesinde yananlar vardı.Bir de tam ortasında yananlar!Ben,yangının tam ortasında ,hem de hiç yakınmadan yananları,etiyle kanıyla,özlemleri,kavgaları ve umutlarıyla duyurmak istedim.’’diye cevap verir.Aslında her şeyin özü bu cevapta yatıyor.Henüz 19 yaşında hapishane havası solumaya başlayan bir gencin şiirle duygularını ifade etmesini sayfa sayfa okurken çok farklı diyarlara gittim.Nevzat Çelik’in şiirlerinde kabullenişle umut etmek arasında gidip geldiğini hissettim.Bir dizesinde şöyle yazmış:
‘’geçici bir ayrılık benimkisi
İlk yaz çiçeğine gebeyim.
Ağıtlar yakmayın adıma
Ben ölmedim ölmeyeceğim.’’ Aralık/1982
Şiirleri buram buram buram özlem kokuyor.Özellikle annesine.Bakın bunu da şöyle ifade etmiş:
‘’Acılardan söz etmezdim
Annem düşmeseydi aklıma
Yıl yıl üstüme bindi de öpemedim.
Elime benzeyen elini annemin’’ Şubat 1983
Acısını,özlemini,tedirginliğini,umudunu,umutsuzluğunu derinden hissettim.Şiirleriyle duygu alışverişini oldukça iyi yansıtıyor okura.
Şafak Türküsü
Yine babamın almış olduğu ve hiç okumadığı vitrin süsü kitaplardan biri daha.
1984 Şiir ödülü kazanmış ve kitaba 1986 diye
