Sevginin ne olduğunu bulmaya çalışan bir çocuk: Kamber Can...
Birbirini çok seven ama yaptığı seçimler yüzünden birbirine karşı düşman safında bulunan ikiz kardeşler: Aka Hasan ile Can Hüseyin...
Kendi devleti için herşeyi feda edebilen, gurur ve onuru yüzünden sevgiliyi bir türlü teslim alamayan iki devletin önde gelen iki ismi: Şah ile Sultan...
Dünya güzeli ay parçası, güzelliğiyle herkesin gönlünü mest eden sevgili : Taçlı Hatun...
Daha önceden yazarın "Od" adlı kitabını okumuş biri olarak, bu kitabında da yazarın üslubunu, olayları birbirine muhteşem bir şekilde bağlamasını, söz sanatlarıyla dolu cümlelerini çok beğendim ve etkileyici buldum. Küçüklükten bu yana tarih derslerinden nefret etmiş biri olarak; ( halen nefret ediyorum, bilgi edinmek amacıyla yapılan uğraşı objektiflikten uzak bir alan için değer bulmuyorum ) ve elbette tarihi bilgilerimin neredeyse hiç yok denecek kadar az olduğunu düşünerek, kitabın içeriği, bilgilerin doğruluğu hakkıda bir yorum yapamayacağım fakat şunları söyleyebilirim: Kitapta gereğinden çok fazla Arapça, Farsça, eski Osmanlıca kelimelere yer verilmiş ve ben bazı yerlerde sürekli sözlük kullanmak zorunda kaldım. Bu da hem zamanımı aldı hem de kitabın sürekli bölünmesine neden oldu. Tabiki bunun için yazarı suçlayamam. Kitabın konusu ve içeriğine göre sözcük seçimini büyük bir itina ile yapmış olmalı yazar ama keşke daha az kullanmış olsaydı çünkü bu tür kelimeler beni biraz yordu. Onun dışında kitabı çok beğendim. Tarihi kitapları hiç sevmeyen biri olarak, kitabın akıcılığı beni okumaya itti diyebilirim.
