Sahibini arayan mektuplar mı desek, yoksa sahibini bulan ama sahibinin aradığı mektuplar mı?
İlk incelemem olduğu için amatörlüklerimi mazur görünüz. Öncelikle kitap aşk kitabı. Ümit Yaşar Oğuzcan’dan okuyup da nasıl tutulmaz ki insan kitaba? Ümit Yaşar benim en sevdiğim yazarlardan biridir. Kendisini çok severim ve saygım sonsuz. Bu kitabı okuyacak olursanız, ki bence okunabilecek bir kitap, emin olun sizin de saygınız artacak ve daha çok kitap okumak isteyeceksiniz.
İnsanı hayata bağlayan nedir? Umut mu? Sevdikleri mi? İnsanın insanda yarattığı etki mi? Aşk mı?
Beni hayata bağlayan şey aşk oldu her zaman. Aşk, daima hayatınızda olmalı. Aşksız bir hayata nasıl hayat diyebilir insan?
Birinin size bütün saflığıyla bağlanması kadar güzel ne vardır ki?
Kitaba gelince…. Okurken yutkunamadım bile. Cümlelerin güzelliği ve masumluğu damarıma öylesine işledi ki…. dedim, ali, sen yaşamıyormuşsun oğlum be! Nefesim kesildi Ümit Yaşar’ın naifliğinden. Zerafetini bir insan böyle nasıl gösterebilir ki? Gösteriyor:))) Kitap akan kanınızı kaynatacak, boğazınıza yumru ve ellerinizden akan ter olacak. Bütün benliğimle Ümit’i seviyorum. Sen hep kitap yaz, hiç durma canım adam…
