Küçükken oynadığımız saklambaç oyununu hatırlıyor musunuz? "O'ndan" deliler gibi kaçardık. Her oynayışınızda en iyi saklanma yerini bulacağınızı düşünürdünüz. Her ne kadar oyunun amacı tam tersi olsa da, endişeli bir şekilde oturup, titrerken aslında tek isteğimiz bulunmak olurdu. "O" kimse onun tarafından bulunmak isterdiniz. Ben aylarca saklandım. O kadar güzel kaçmış ve saklanmıştım ki, kimsenin beni bulamayacağını düşünüyordum. Ama "O" buldu...
Karar senin, ama seninle olamayacaksam bambaşka bir dam olacağım. Bir daha asla seninle birlikteyken aldığım kadar derin nefesler alamayacağım, bulutsuz mükemmel bir Gökyüzündeki sonsuz renkleri göremeyeceğim.