"Kelimeler gitgide yitiriyor bende anlamlarını. Kelimeler; metruk ve perişan edilmiş hayallerin o ağır enkazları! Ve sen ey gece! Bana hep ruha ziyan avazlı saatler taşıyan kırgınlık! Başkalarının salıncağı! Hangi düş, ayazda öyküsüz bırakır çocuğu? Yahut hangi ölü dilde kayıtlı hoşnutsuzluklarımın grameri ki, usulü dairesince anlatamıyorum hiçbir şeyi..."