Barda Vasili, sandalın kıçındaki koltuğu suya bıraktı. Gözü ipte, küreklere asıldı. On dakika sonra arkamızdaki adayı da göremez olduk. Sis git gide bastırıyordu. Uzaktan uzağa vapur sesleri, sağımızdan mı gelir, solumuzdan mı? Yakınlarda, pek yakınımızda bir hışırtı da duyar gibi olduk. Hiç birşey göremedik ama. Bir vapur sanki burnumuzda gibi acı acı öttü.
- Geri mi dönsek Vasili, dedim.
Sayfa 1 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Mayıs 2012-İstanbulKitabı okudu