Süleyman Nazif bir gün, bir yazar arkadaşıyla karşılaşır. Oradan buradan konuşurlarken, yazar arkadaşı kızınca, biraz da şakayla karışık, Vallahi seni şu bastonla döverim, diye üstüne yürüyünce, Nazif, Üstad, ben senin bastonundan değil, kaleminden korkarım, diye karşılık verir.