[...] avukatların hepsi boynuzluydu, gammazdı, paragözdü, ayrıca müvekkillerini satıp, ceplerinden boşuna para çekiyorlardı. Ama hâkimin karşısına çıktılar mı hepsi suspus oluyor, hâkim kudretli olduğu için o ne isterse onu yapıyorlardı, müvekkilleri biçareler ise gıklarını çıkaramayıp, sonucu kabullenmek zorunda kalıyorlardı (davalının ifade şekli).
Sayfa 14 - Kırmızı Kedi Yayınları – 1. Basım ~ Mayıs 2012, İSTANBULKitabı okudu