Şaman ve Türk Dünyası
Nebahat Akgün ÇomakSözler ve Alıntılar
Ölü aşı töreni, Şaman geleneğinin önemli bir kültürüdür. Günümüzde bu şamanist geleneğin izlerine hala rastlanmaktadır. Ölünün ruhu için hazırlanana yiyecekler bugün daha çok konuklara ikram için düşünülür. Türkiye'nin farklı bölgelerinde "hayır" adı altında ölüye dua edilmesine vesile olması için helva yapılır ya da lokma dökülür. Aş törenleri, Türk Dünyasında yerini ve önemini korumaktadır.
Sayfa 26Kitabı okudu
Kam öldüğü zaman, ister yaz, isterse kış olsun, asla toprağa gömmezler. Baltayla ağacı oyup yontarlar, kamın cesedini içine koyup, üzerini bir kapakla kapatırlar. Kamın bütün takımlarını, kürkünü, tokmağını, şapkasını, tefini tabutun yanında saklarlar. Eşyalarını tabuta koymazlar. Onu gömdükleri yere ağaç dikip o ağaca bütün eşyalarını asarlar.
Sayfa 25Kitabı okudu
Mezar taşı dikme geleneğinin, Türkler'in yaşadığı ve Orta Asya'dan gelme olduğu düşünülmektedir. Bir kısım Arap İslam ülkelerinde mezara taş dikme geleneği görülmez. Aksine ölünün gömülmesinden sonra yerin kaybolması istenir. Bu gelenek Türklerin atalar kültürüne dayanır. Türk'lerde mezarlar çok temiz ve bakımlıdır. Bu mekanın düzenlenmesinde kullanılacak bitki ve ağaçlara kadar her husus en ince ayrıntısına kadar düşünülmektedir.
Sayfa 183Kitabı okudu
Uçmak Şaman-Noel Baba bağlantısı açısından dikkate değerdir. Şaman'lar, transa geçtiklerinde ve başka dünyalara gitmek istediklerinde hayvanlardan yararlanmaktadır. Özellikle, Sibirya Şamanları kuş motifli kıyafetleri kullanmaktadır.
Sayfa 64Kitabı okudu
...Ayrıca evreni yansıtan ve gökte yazılı olana okumaya olanak sağlayan tunç bir ayna Şaman için önemlidir. Roux, aynanın Şaman için önemini "ayna, Şamana ait o denli önemli bir alettir ki, günümüzde ayna olması durumunda giysisiz, hatta davulsuz bile Şamanlık yapılabilir." şeklinde ortaya koymaktadır.
Sayfa 29Kitabı okudu
Türkçe'de gök, aynı zamanda ilahi gücün adı olan Tengri = Tanrı ile özdeş gibidir. Türk inanışında asıl büyük ve yüce gücün sahibi Tanrı'dır. Tanrı kelimesi, İslamiyet'in doğuşundan bin, hatta Sümercedeki "Dingir" şekliyle üç bin yıl kadar önce mevcut olup günümüze kadar gelmiştir. Türk insanının öz Tanrı'sı ile İslamiyet'in Allah'ı bir kabul edilmiştir ki aynı kavram demektir.
Sayfa 21Kitabı okudu
Hızırilyas gününde erken kalkmak kutsal ağaçlara çalılara özellik ve gülfidan ma yeşil ya da kırmızı bez çaput parçaları bağlamak niye tutmak ateşten atlamak yemek pişirmek adak yapmak bilinen adetlerden dir inanmak ve nazar değmemesi için mezarlık adı verilen nesne muska nazar boncuğu tavşan kuyruğu gibi taşımak yine nazardan korunmak için tahtaya 3 kez vurmaktır Anadolu'da yaygın bir gelenektir üzerlik otu ve tohumları yakılarak nazara karşı kullanılır üzerlik tohumundan yapılan süslemeler evlerin duvarına asılır