Kirası ödenmemiş acılarımla icralığım ben, hayallerimi sattım, bir gününe bile yetmedi,
Boyası dökülmüş umutlarımla vedalaşırken, kırık bir pencerenin ahşap pervazına dayanmış seni düşünüyorum,
ah bir bilsen, seni nasıl düşünüyorum, her hakkı bende saklı sevmelerimin, ismini sır gibi sakladığım için şüpheli sıfatıyla yargılanıyorum ve suçumu bile bilmediğim acıların cezasını çekiyorum,
Bulunduğum yerden memnun olduğum için değil kalkmaya dermanım olmadığı için oturuyorum ve ben seni ölürken de seviyorum,
Birbirimize kıymaktan nikâh kıymayı bile unuttuğumuz doğrudur,
Ellerin her zaman ellerimdeydi ama parmakların Sivas kadar soğuk, Erzurum kadar ayazdı ve aramız ağrı kadar uzaktı,
oysa aşk öyle güzel yakışırdı ki bize, keşke üzerimizde bir gelinlik olsaydı, bir de takım elbise…
Gerdanına ölecek kadar sevdiğim doğrudur ama gerdanına dizilecek kadar basitleştirmedim aşkı, ben seni severken de dürüsttüm, giderken de biterken de…
Arkandan konuşmamak için yazmayı seçtim okursan anlarsın beni ama duyarsan bil ki yanlış anlarsan, işte bu yüzdendir bütün tedirginliğim ve korkularım…
