Sana Sarılırsam Korkma Fulvio Ervas
Yıllarca modern, deneysel ve alternatif tıp yöntemlerinin hepsini denediler. Şimdi farklı bir yolculuğa çıkıyorlar. Ne pusulaları var ne de yol haritaları belli. Amerika'yı motosikletle bir uçtan öbür uca kat edip Guatemala ormanlarının derinliklerine dalıyorlar.
"Gökyüzünü gösteriyorum. "Ne renk?"
"Mavi."
"Kum ne renk?"
"Kahverengi."
"Sarı değil mi?"
"Kahverengi."
"Peki, bu manzaranın bütününün rengi ne?"
"Güzel."
Andrea ne görüyor acaba?
Ya algıları onunla saklambaç oynuyorsa? Benim gözümün önünde bir filtre olsaydı ve ışık algımı sürekli değiştirseydi ben ne yapardım? İnsan sürekli, bir gün kuzey kutbundaki bir Afrikalı, ertesi gün Namibya çöllerindeki bir Eskimo gibi hissetmeye dayanamaz. Yardım et Andrea, seni anlamama yardım et…
Oturup kendine acımak yerine harekete geçmek gerek çünkü hayat süprizlerle dolu. Ve her şey her an değişim halinde. İnanın.
(Tanıtım Bülteninden)
Bu roman Franco Antonello ve oğlu Andrea'nın 2010 yılında yaptıkları uzun yolculuğun gerçek hikayesidir . Üç yaşında otizm teşhisi konmuştur Andrea'ya . Ve babasıyla bu uzun yolculuğa on sekiz yaşında çıkmıştır . Otizmli bireylerin davranışlarını öğrenmek , otizmle yaşayan aileleri anlamak adına çok güzel bir kitaptır .
Kitaptan 2 Alıntı
Gülümsemesi uzak bir yıldızdan açılan bir pencere gibi.
Sana Sarılırsam Korkma, Fulvio Ervas (Sayfa 61)
Eğer ayağın takılırsa, otobüsü kaçırırsan ya da bir ağacın altından geçerken başına bir dal düşerse şanssızsındır. Önemli bir şeyler olduğu zaman bunlar sana da acı çektirse, şanssızlık değildir ; bu senin hayatındır ve yapman gereken en iyi şekilde devam edebilmek için bir yol bulmaktır. Yalnızlığa gelince, bu sözcüğün seni endişelendirmesine izin verme. Yalnız bir kadın yalnızlıktan acı çekmez, ben hiç çekmedim, çünkü her zaman bir pencere açıp temiz hava alabilirsin, pervazda oturan kediye bakarsın, gözlerin açık istediğin dünyanın hayalini kurarsın. Yalnızlık yeterince nefes almadığında , değişikliklerin farkına varmadığında ve her gece, aklının kapısını vuran sadece tek bir düş olduğunda gelir. Yani, kendimi yalnız hissettiğim için yazmıyorum sana. Yazıyorum, çünkü seninle konuşup kendini yalnız olmadığına ikna etmeni istiyorum. Eğer kendini seversen hayatı seversin ve hayat da bizi hiçbir zaman yalnız bırakmaz. Bazen yorar ama yalnız bırakmaz.
